Leven met beperkingen

Uit eigen ervaring merk ik hoe mensen die zelf geen beperking hebben niet weten hoe men met ons soort mensen moet omgaan.

Merk vaak dat geen respect kan of wil opbrengen naar mensen met een beperking ( zichtbaar of onzichtbaar).

Er zijn mensen die ongewild met een beperking worden geboren, of na de geboorte ongewild een beperking oplopen.

Ben zelf als baby van 7 maand geopereerd aan de schildklier vanwege struma, met als gevolg een opgezwollen schildklier, waardoor mijn hersenen, en vooral het motorische gedeelte, te weinig zuurstof heeft gehad.

Waardoor ik een 30% langzamer ben dan een normaal iemand.

Leef nu al bijna 56 jaar met die beperking en heb nog steeds zo af en toe moeite om het te accepteren.

Maar merk van buitenaf ook dat men het niet kan of wil accepteren.

Loop nog al een tegen ongeduldige mensen in oa supermarkten en ander gebouwen waar ik zo af en toe iets met een pen moet invullen, want dan staan er alweer mensen achter me te dringen.

Vandaar dat ik mijn lotgenoten heel goed kan begrijpen.

Dat is ook de reden waarom ik me tegen het respectloze gedrag van onder andere het wanbeleid dit kabinet verzet op zo wel Twitter als Facebook.

Mocht je geïnteresseerd zijn heb sinds kort ook een blog, zie link

Zou graag willen dat er meer respect voor ons soort mensen kwam.